Beyaz'dan Önce...

Fotoğraf Kaynak: HotelBerkeRanch Instagram Adresi

Kafam çok bozuk. İş güç bunaltmışta bunaltmış. Gitmeliyim, otobüsün penceresinden hızla akan manzara gibi uzaklaşmalıyım. Ama nereye?

Yıllardır bildiğim ancak o güne kadar gitmek kısmet olmayan bir yer geldi aklıma; Hotel Berke Ranch. Bir arkadaşım atlara olan merakımı bildiğinden, belki de on yıl kadar önce söylemişti bu çiftlik oteli. Hadi dedim bunun da zamanı şimdiymiş.

Fotoğraf Kaynak: HotelBerkeRanch Instagram Adresi

Tatillere yalnız gitmek çok da adetim değildir ama tek başına da olur dedim, düştüm yollara. Önce Antalya’ya oradan da Kemer’e otele geçtim. Çam ormanı içinde orta sayılabilecek büyüklükte bir otel, en fazla iki katlı binalar. Yeni bir otel değil ama bakımlı. Babadan oğula devam eden bir aile oteli aslında. Güler yüzlü ilgili personel. Odamı seçtim yerleştim. Biraz dinlendikten sonra yemek için çıktım. Yemek salonundaki şömineyi ve şark köşesini o zaman gördüm. Ohh dedim ne güzel dinlenilir burada. Yemeği yedikten sonra, şefinin elinin çok lezzetli olduğunu da söylemeliyim, dosdoğru çiftliğe gittim.

Fotoğraf Kaynak: HotelBerkeRanch Instagram Adresi

Atlar çocukluğumdan beri hep etkilemiştir. Belki o zamanlar TRT’de çokça yayınlanan kovboy filmlerinin etkisidir, belki de duruşlarındaki asalet çekiyordur ya da özgürlüğü çağrıştıran koşuşlarıdır, belki de hepsinden birazdır bilemiyorum ama dövme yaptırmaya karar verdiğimde bile ilk aklıma gelen figür de atlardı.

Fotoğraf Kaynak: HotelBerkeRanch Instagram Adresi

Çiftlikte epeyce at vardı ama ben ne yapabileceğimi bilmiyordum. İşletmecisiyle tanıştım. Ömrü atlarla geçmiş. Dünyanın çeşitli yerlerinde atlar vesilesiyle bulunmuş. Almanya’nın at yetiştiriciliğinde önde geldiğini, kendisinin de bir süre oralarda bulunduğunu anlattı. Birçok dil de öğrenmiş bu vesileyle. Otel müşterileri de çoğunlukla yabancı olunca çok da avantajlı bir yetkinlik olmuş tabii. Tatil boyunca ne yapabilirim diye sordum. Eğitim verdiklerini, atlı turlar düzenlediklerini anlattı. Bir saatlik, iki saatlik ya da biniciye göre daha uzun turlar. Önce manejde bunlardan hangisine uygun olduğunu gözlüyorlar, ona göre de bir öneride bulunuyorlar. Civardaki orman içi, dere kenarı hatta minik doğal havuzların olduğu bölgelere götürüyorlar. Bu yerlerden çok gördüm ama yine meraklanıyorum. Daha da önemlisi atla gideceğim için heyecanlıyım.

Fotoğraf Kaynak: HotelBerkeRanch Instagram Adresi

Bundan önceki atlı maceram, yıllar önce bir kahvaltı etkinliğinde, düz bir çim alanda adeta da beş on dakika bindiğim doru at. Ondan öncesi ise üniversite yıllarına kadar gidiyor. O zamanlarda da hep akılda var, gideyim öğreneyim, sonra atlı gezilere çıkayım. Bir gün okulun yakınındaki atlı kulübe gitmeye karar verdik, benim gibi atlara meraklı bir arkadaşımla. Bizim yaşlarımıza yakın kadın bir hoca karşıladı bizi, ders almak istediğimizi söyledik ve şartları öğrenmek istedik. Anlattı tane tane. Meşakkatlidir dedi, hem de yorucudur. Bir ders sadece 15 dakika sürer ama zaten ilk aşamada daha fazla devam etmek de mümkün olmaz, yorar dedi. Günlük hayatta pek de kullanılmayan kaslar çalışacağından, onlar ne yapacağını öğrenene kadar zorlar dedi. Aynen de öyle oldu, ilk dersten sonra attan inince bacakların nasıl etkilendiğini direkt anladık. Kaç ders aldık hatırlamıyorum ama haftada iki gün, belki iki belki üç hafta gittik. Okul var, o zamanlar part-time da çalışıyorum, tabii maliyetli bir spor ve öğrencilik hali de malum, dolayısıyla hikaye böylece kalmıştı.

Bunları anlatınca iyi dediler, bir tanışıklık olması güzel. Tura, hatta turlara gitmek istediğimi söyledim ben de. İlk gün için bir saatlik tura karar kıldık. Sonra hangisinin bana yoldaş olacağını kararlaştırmaya çalışıyoruz. İsimleri sıralıyorlar, şu şöyle yapabilir, bu böyle yapabilir, onun bu ara huyu değişti diye konuşuyorlar. Dinliyorum dikkatle; içimden de diyorum onların da bizim gibi karakterleri var, psikolojik durumları değişken demek ki. Neyse sonunda karar veriyoruz. Manejde bir iki tur atıyorum ve sanırım güven veriyor ki yedeksiz direkt dizginler kontrolümde gitmeye başlıyorum. Zaten öndeki atı takip etmeye alışkın olduklarını anlatıyor rehber arkadaş. Onlar birbirlerini takip ederken, ben de hayallerimin peşinden gidiyorum.

Fotoğraf Kaynak: HotelBerkeRanch Instagram Adresi

Otelden uzaklaştıkça köylere yakınlaşıyoruz. Önümüze düz bir çayır geliyor. Biraz süratli yapsam diyorum çekinerek ama rehber arkadaş güvenli olmayabilir diyor. Dolayısıyla çayırı sakin sakin geçiyoruz. Birçok da besi çiftliği var civarda; hepsini geçtikten sonra minik bir dereyi de geçip ormana geliyoruz. İnişli çıkışlı patika bir yol, orman havası mis gibi, atlıyım ve ormandayım. Yine hayallerin tam ortasında olma hissi kaplıyor ve şükrediyorum

Fotoğraf Kaynak: HotelBerkeRanch Instagram Adresi

Kimi yerler çok dar ve taşlı olunca soruyorum, bizim iki ayakla zor gittiğimiz yerlerde onlar dört ayağı nasıl koordine ediyorlar da düşmüyorlar diye. O kadar dikkatli ve temkinliler ki diyor rehber arkadaş, çok nadir olur öyle düşüş hikayeleri. Artık yanımızda dere de görünmeye başlıyor, turkuaz renkle akıyor, şırıl şırıl da sesi. Arada da göletler yapmış üstelik. Havanın daha güzel olduğu zamanlarda yüzme molaları da vermek mümkün. Yüzme için olmasa da mola veriyoruz. Yoldaşlara güvenli bir yer bulduktan sonra dere içinden yürüyüşe başlıyoruz bu defa. Taşlar, ah o taşlar, hep gel derler bana, duyarım ben de. Her biri sağdan soldan ben de buradayım gel der. Durup dururlar öylece ama öyle de canlıdırlar, hayatla dopdoludurlar, nasıl olup da bu kadar durarak yaşam dolu olurlar? Suyun akarken verdiği enerjiyi, onlar aksine durarak verirler. Siyahla beyazın birbirini görünür kılması, adeta var etmesi gibi, taşla su da zıtlıklarında var ederler birbirlerini.

Dönüş yolunda, akşam yemeğinde, uyumadan önce ve belki de rüyamda bile ilk kez atlı olarak doğada olmanın güzelliğini yaşadım; yarını iple çekiyordum. Otelde 4 gün kaldım sanırım ve her gün turlara gittik. Daha kalsam daha da giderdim. İşte orada artık kesin karar verdim. Eve dönünce mutlaka iyice öğrenecektim. Buraya da tekrar gelecektim. O çayırdan koşarak da geçecektim.

İşte can yoldaşım Beyaz’a giden yol böyle başladı. Kim bilir belki bir gün Beyaz’la da gideriz oralara.

Arzu Sert

24.11.2020

Hotel Berker Ranch&Nature Kemer'i takip edebileceğiniz instagram adresi :@hotelberkeranch

(Otel yetkilileri tarafından Koronavirüs tedbirlerinin tam olarak alınarak, hizmete devam edildiği ve otelin açık olduğu bilgisi verilmiştir.)



Yorum Gönder

0 Yorumlar